year2560 - page 40

• ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ดวงตาคือปัญญาเห็นธรรม และการกำ�หนดรู้ความหยั่งรู้เหตุผล ตลอดถึง
ความรู้แจ้ง และความมีใจสว่าง ในธรรมทั้งหลายที่ ไม่เคยรู้มาก่อน ได้เกิดขึ้นในปัญญาของเรา
แล้วว่า “มรรคคื อทาง ๘ ประการ อันเป็ นข้อปฏิบัติให้ ทุกข์ดับไปจากใจได้อย่างแท้จริงนี้นั้นแล
เราได้ทำ�ให้มีในใจไว้ตลอดเวลาแล้ว” ฯ
• ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความจริง ๔ อย่าง อันทำ�ให้ใจห่างไกลจากกิเลสนี้ ถ้าหากเรายังไม่รู้ เห็น
ตามความเป็นจริง โดยอาการหมุนเวียนแห่งปัญญาญาณ ครบ ๓ รอบทั้ง ๔ อย่าง รวมเป็ น
อาการ ๑๒ รอบ ด้วยปัญญาอันบริสุทธิ์หมดจดของเราเพียงใดแล้ว ฯ
• ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราก็ไม่ กล้าประกาศยื นยันแก่ มนุษยโลก ตลอดถึง เทวโลก มารโลก พรหม
โลก รวมทั้งหมู่สัตว์ พร้อมทั้ งสมณพราหมณ์ พร้อมทั้งเทวดาและมนุ ษย์ ให้ได้รู้ เพียงนั้น ว่าเรา
ได้ตรัสรู้ พร้อมยิ่ ง ซึ่งปัญญาเครื่องตรัสรู้ โดยชอบอันยอดเยี่ยม ซึ่งไม่มีความตรัสรู้อื่นในโลกใดๆ
หรือของใครๆ จะเทียบได้ ฯ
• ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็เมื่อใดแล ความจริง ๔ อย่าง อันทำ�ให้ใจห่างไกลจากกิ เลสนี้ เราได้รู้เห็น
ตามความเป็นจริง โดยอาการหมุนเวียนแห่งปัญญาญาณ ครบ ๓ รอบทั้ ง ๔ อย่าง รวมเป็ น
อาการ ๑๒ รอบ ด้วยปัญญาอันบริสุทธิ์หมดจดแล้ว ฯ
• ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เมื่อนั้นเราจึ งกล้ายืนยันประกาศแก่ มนุษยโลก ตลอดถึง เทวโลก มารโลก
พรหมโลก รวมทั้งหมู่ สัตว์ พร้อมทั้งสมณพราหมณ์ พร้ อมทั้งเทวดาและมนุษย์ ให้ได้รู้เฉพาะว่ า
เราได้ตรัสรู้พร้อมยิ่ งซึ่งปัญญาเครื่องตรัสรู้โดยชอบธรรมอันยอดเยี่ ยม ซึ่งไม่ มีความตรัสรู้อื่นใน
โลกใดๆ หรือของใครๆ จะเทียบได้ ฯ
• ก็แล ปัญญาอันรู้ เห็นได้เกิดขึ้นแก่ เราแล้วว่า “กิ เลสเครื่องรัดรึงใจทั้งหลายไม่สามารถจะกำ�เริบขึ้น
มาได้อีกแล้ ว จิตของเราได้หลุดพ้นจากกิเลสโดยวิ เศษแล้ว ชาตินี้เป็ นชาติสุดท้ายของเราแล้ว
บัดนี้ไม่ มีภพเป็ นที่เกิดสำ�หรับเราอีกแล้ ว” ฯ
• ครั้ นเมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงแสดงความจริง ๔ อย่างอั นประเสริฐ อันทำ�ให้ใจห่างไกลจาก
กิเลสอย่างนี้แล้ว ฯ
• พระภิกษุปัญจวัคคีย์เหล่านั้น ก็มีความเพลิดเพลินยินดีในธรรมที่พระพุทธองค์ทรงตรัสแล้ วนั้น ฯ
• ก็ในเมื่อขณะที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงกล่าวแสดงความละเอียดพิสดารแห่งความจริงอันประเสริฐ
๔ ประการอยู่นั่นแล
• ดวงตาคือปัญญาอันเห็ นธรรม ซึ่งปราศจากจากธุลี ปราศจากมลทิ นได้เกิดแล้วแก่ท่านโกณฑัญญะ
ผู้มีอายุอย่างนี้ว่า “สิงใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดาแล้ ว สิ่งนั้นๆ ทั้งปวง ก็ต้ องดับสลายไป
เป็นธรรมดา” ฯ
• ก็เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้า ได้ทรงประกาศวงล้อแห่ งธรรมให้เป็นไปแล้วนั่นแล
• ภูมิเทวดาทั้งหลาย ก็ ส่งเสียงให้ มันลือลั่นขึ้นว่า
• “นั่ นคือวงล้อแห่งธรรมอันยอดเยี่ยม ไม่ มีอะไรเทียบได้ อันพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงประกาศให้
เป็นไปแล้ว ที่ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน ใกล้ เมืองพาราณสี ซึ่งวงล้อแห่งธรรมอย่างนี้
อันสมณพราหมณ์ ตลอดถึง เทวดา มาร พรหม และ ใครๆ ในโลก ไม่สามารถให้ เป็นไปได้ ”
• เทพเจ้าเหล่ าที่เกิดในหมู่พรหมชั้ นอัปปมาณสุภาพรหม ได้ฟังเสียงของเทพเจ้าเหล่าที่เกิดในหมู่
พรหมชั้นปริตตสุภาพรหมแล้ว ก็ส่งเสียงให้ บันลือลั่นขึ้น ฯ
(๑๕)