หนังสือสวดมนต์ข้ามปี

• เทพเจ้าเหล่าที่เกิดในหมู่พรหมชั้นสุภกิณหกาพรหม ได้ฟังเสียงของเทพเจ้าเหล่าที่เกิดในหมู่ พรหมชั้นอัปปมาณสุภาพรหมแล้ว ก็ส่งเสียงให้บันลือลั่นขึ้น ฯ • เทพเจ้าเหล่าที่เกิดในหมู่พรหมชั้นเวหัปผลาพรหม ได้ฟังเสียงของเทพเจ้าเหล่าที่เกิดในหมู่ พรหมชั้นสุภกิณหกาพรหมแล้ว ก็ส่งเสียงให้บันลือลั่นขึ้น ฯ • เทพเจ้าเหล่าที่เกิดในหมู่พรหมชั้นอวิหาพรหม ได้ฟังเสียงของเทพเจ้า • เหล่าที่เกิดในหมู่พรหมชั้นเวหพะลาพรหมแล้ว ก็ส่งเสียงให้บันลือลั่นขึ้น ฯ • เทพเจ้าเหล่าที่เกิดในหมู่พรหมชั้นอตัปปาพรหม ได้ฟังเสียงของเทพเจ้าเหล่าที่เกิดในหมู่พรหม ชั้นอวิหาพรหมแล้ว ก็ส่งเสียงให้บันลือลั่นขึ้น ฯ • เทพเจ้าเหล่าที่เกิดในหมู่พรหมชั้นสุทัสสาพรหม ได้ฟังเสียงของเทพเจ้าเหล่าที่เกิดในหมู่พรหม ชั้นอตัปปาพรหมแล้ว ก็ส่งเสียงให้บันลือลั่นขึ้น ฯ • เทพเจ้าเหล่าที่เกิดในหมู่พรหมชั้นสุทัสสีพรหม ได้ฟังเสียงของเทพเจ้า เหล่าที่เกิดในหมู่พรหมชั้นสุทัสสาพรหมแล้ว ก็ส่งเสียงให้บันลือลั่นขึ้น ฯ • เทพเจ้าเหล่าที่เกิดในหมู่พรหมชั้นอกนิฏฐกา ได้ฟังเสียงของเทพเจ้า เหล่าที่เกิดในหมู่พรหมชั้นสุทัสสาพรหมแล้ว ก็ส่งเสียงให้บันลือลั่นขึ้นว่า • “นั่นคือวงล้อแห่งธรรมอันยอดเยี่ยม ไม่มีอะไรเทียบได้ อันพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงประกาศให้ เป็นไปแล้ว ที่ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน ใกล้เมืองพาราณสี ซึ่งวงล้อแห่งธรรมอย่างนี้ อันสมณพราหมณ์ ตลอดถึง เทวดา มาร พรหม และ ใครๆ ในโลกไม่สามารถให้เป็นไปได้” ฯ • และโดยขณะเดียวเท่านั้น เสียงก็ดังขึ้นไปถึงพรหมโลกด้วยอาการอย่างนี้ ฯ • และ เสียงนี้ได้สะท้านสะเทื้อนหวั่นไหว ดังสนั่นไปตลอดทิศทั้ง ๔ ทั่วทั้งหมื่นโลกธาตุ ฯ • อีกทั้งแสงสว่างอันใหญ่ยิ่งไม่มีประมาณ ได้ปรากฎแล้วในโลก ล่วงเทวานุภาพของเทวดา ทั้งหลายเสียหมด ฯ • ในลำ�ดับนั้นแล พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเปล่งอุทานขึ้นว่า “โกณฑัญญะผู้เจริญได้รู้แล้วหนอ โกณฑัญญะผู้เจริญได้รู้แล้วหนอ” ฯ (อัญญาสิ – ได้รู้แล้ว) • เหตุเพราะที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเปล่งอุทานขึ้นมาอย่างนี้แล นามว่า “อัญญาโกณฑัญญะ” นี้นั่นแหละ ได้มีแล้วแก่พระโกณฑัญญะผู้มีอายุด้วยประการฉะนี้ แล ฯ (๑๙)