พิธีบวงสรวง การตั้งศาลฯ และเกร็ดความรู้ในพิธีกรรมต่างๆ

พิธีบวงสรวง และเกร็ดความรู้ในพิธีกรรมต่างๆ ตามแนวคําสอนของหลวงพ่อพระราชพรหมยาน เรานี่คิดว่าพระภูมิมาอยู่ที่ศาลนี่ก็ไม่เป็นไรนะ แต่จริงๆ แล้วท่าน มีวิมานของท่าน ท่านเป็น เทวดา องค์หนึ่งคุมพื้นที่เป็นกิโลนะ ไม่ใช่บ้านละองค์นะ เรื่องพระภูมิเจ้าที่นี่มีเรื่องเยอะที่เคยพบมา เมื่อปี ๒๕๐๐ ฉันไปป่วยที่กรมแพทย์ ทหารเรือ แล้วตอนนั้นก็ปรากฏว่าคืนวันหนึ่งตี ๒ ฉันตื่นขึ้นเห็นคนๆ หนึ่งขึ้นที่หน้าตึก ตึกคนไข้ นะ ตึกเขาก็ใหญ่แต่มันก็มีฝา แต่เขาให้เป็นไม่ใช่นั่งกรรมฐานนะ นั่งธรรมดาตื่นขึ้นก็ลุกขึ้นหยิบ นั่นหยิบนี่ หยิบนํ้าขึ้นมากินบ้างอะไรบ้าง เห็นคนขึ้นที่หน้าตึก ก็สังเกตดูคนๆ นี้จะไปไหนกัน เขาเดินไปตามเตียงคนไข้ ไปถึงแต่ละเตียงแกหยุดนิดหนึ่งหยุดมอง แล้วเดินผ่านไปๆ แล้วที่นี้ มาที่ห้องฉันอยู่ มันเป็นเตียงที่ ๓ มันเป็นเตียงกั้นกลางนะ พอถึงเตียงนั้นแกยืนนาน ยืนมองอยู่นาน เดี๋ยวก็เลิกจากเตียงนั้นมาเตียงต่อมาแล้ว ผ่านมาถึงฉัน ฉันยังไม่นอน ยังนั่งอยู่แล้วก็ถามว่าเดี๋ยวก่อนซิจะไปไหน … มาจากไหน … คุย กันก่อน แกเลยบอกผมตั้งใจจะมาคุยกับท่าน … ได้เรื่องเลย ถามว่าคุณเป็นใคร … แต่งตัวเป็น คนธรรมดา ไม่มีเสื้อ นุ่งกางเกงขาสั้น เก่าด้วยซิ คงจนใช่ไหม … น่ากลัวเมื่อเวลาจะตายแก แต่งตัวแบบนั้น โดยมากเขาจะมาในลักษณะตาย ในลักษณะจริงเขาสวย … พระภูมินะ ก็ยืน คุยกัน ท่านก็บอกว่าผมเป็นภูมิเทวดา ถามว่ารักษาเขตไหนบ้าง … ในกรุงเทพฯ นี่นะแก บอกระยะทางเป็นกิโล เลยถามว่าคุณคนเดียวจะรู้ได้อย่างไร … มีหน้าที่อะไร … แกบอกว่าผม รับรู้การทําความดีและทําความชั่วของคน ใครทําความดีผมก็บันทึก แล้วคนเป็นแสนในเขต ของคุณนะ คุณจะรู้ได้อย่างไร … คนต่างคนต่างอยู่ต่างกรรมต่างวาระทําไม่เสมอกัน บางทีก็ ทําเวลาเดียวกัน คุณจะรู้ได้อย่างไร … ? แกบอกว่าอย่าลืมว่าจิตใจผมเป็นทิพย์นะครับ แน่ะ … คุยเสียด้วย แล้วก็ถามว่าวิธีจด คุณทําอย่างไร … แกมามีมือเปล่า แกชูมือมาเป็นกระดาษแผ่น ขึ้นติ๊กๆ ขึ้นเป็นชื่อคนว่าทํา อะไรๆ แกบอกว่าขึ้นอย่างนี้ครับ ของเขาไม่ต้องใช้เครื่อง แล้วเวลาเดินมาก็ไม่ต้องถือกระดาษ ต้องการกระดาษมาเลย แล้วถามว่าจริงๆ แล้วมีกระดาษจดแบบนี้หรือ … แกบอกเปล่า ท่าน ถามผมก็ทําให้ดู นี่เล่นกับพระภูมิ พระภูมิไม่ก้อยนะ ไม่งั้นท่านเป็นเทวดาไม่ได้เทวดาต้อง ฉลาด ถ้าโง่เป็นเทวดาไม่ได้ ความจริงเขารู้กฎของกรรม กฎของกรรมไม่ต้องไม่ต้องไปนั่งจดถ้าเขาทําอะไรจะมี ความสุขหรือมีความทุกข์ หรือทํากรรมดีหรือไม่ดี มันปรากฏแก่ใจเขาเอง เขาเล่าตอนนี้ตอนนะ เลยถามว่าเมื่อกี้นี้คุณไปยืนที่ตรงนั้นทําไม … แกบอกว่าตี ๓ นี่ เจ้าคนนี้จะมีอาการเป็นแบบนี้ แล้วก็ถ้าอาการเป็นแบบนี้เกิดขึ้นนะ ต้องเอายาในตู้ของหมอนะ ให้หมอใช้ยาขนานนี้ฉีดแล้ว แกคุยประเดี๋ยวแกก็ไป พอไปแล้วตี ๓ คน นั้นก็ดิ้นตึงตังโครมครามเป็นอาการแบบนั้น ๓๘