หลักการปฎิบัติธุดงควัตร

หลักการปฏิบัติธุดงค์ 75 พระเถระถูกงูกัดแล้วปรินิพพาน สมัยหนึ่ง ท่ านพระอุปเสนะพักอยู่ ณ ป่ าสีตวัน ใกล้ เงื้อม สัปปโสณฑิ กะ ซึ่ งอยู่ ในเขตเมืองราชคฤห์ กับพระสารี บุตรผู้ เป็น ที่ ชาย ณ วันหนึ่ ง ท่ านฉันภัตตาหารแล้ ว นั่งเย็บจี วรอยู่ ที่ ร่ มเงา แห่ งถ�้ ำ งูตัวหนึ่ งได้ ตกลงมาถูกและกัดท่ าน พิ ษของงูได้ แล่ นไป ในร่ างกายของท่ าน ท่ านจึ งเรี ยกภิ กษุทั้ งหลายมาให้ ช่ วยยกท่ าน ออกจากถ�้ำก่อนที่จะถึงมรณภาพ พระสารีบุตรได้กล่าวกะท่านว่า “เราไม่ เห็นร่ างกายของท่ านอุปเสนะเป็นอย่ างอื่ น และ อินทรี ย์ก็ไม่แปรปรวน” ท่ านอุปเสนะกล่ าวตอบว่ า ผู้ ใดตรึ กว่ าเราเป็นจักษุ จักษุเป็นของ เรา เราเป็นใจ หรื อใจเป็นของเรา กายเป็นอย่างอื่ น ความแปรปรวน แห่งอิ นทรี ย์ก็พึ งมี แก่ผู้นั้ น เพราะท่านถอนอนุสัยได้ ถอนความยึ ดถื อ ว่าเป็นเรา เป็นของเราได้เด็ดขาด จึงได้กล่าวอย่างนั้น เมื่อภิกษุทั้ง หลายได้ช่วยกันยกท่านออกไปข้างนอกเท่านั้น ร่างกายของท่านก็ได้ กระจัดกระจายเรี่ ยรายไป ดุจกองแกลบถูกลมพัดกระจัดกระจายไปฉะนั้ น ผลสุดท้ายท่านได้กล่าวไว้ว่า เมื่อชี วิ ตของเราในภพสุดท้ ายเป็นไปอยู่ เราถอนภพขึ้ นได้ ทั้ งหมด ชนะมารพร้อมทั้ งพาหนะแล้ว ทรงไว้ซึ่ งร่างกายอันในที่ สุดไว้ คุณวิ เศษเหล่านี้ คื อปฏิ สัมภิ ทา ๔ วิ โมกข์ ๘ และอภิ ญญา ๖ เราได้ท�ำ ให้แจ้งชัดแล้ว ค�ำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ท�ำเสร็จแล้ว ฉะนี้ แล..