หลักการปฎิบัติธุดงควัตร

60 หลักการปฏิบัติธุดงค์ “ความรักใคร่ สนิ ทสนมกัน ซึ่ งได้ มี แก่ เราทั้ งสองตลอด กาลนานประมาณแสนกัปมาแล้ ว จะแตกกันในวันนี้ ท่ าน สมควรไปทางเบื้ องขวา ส่ วนข้ าพเจ้ าสมควรไปทางเบื้ องซ้ าย” กล่ าวดังนี้ แล้ วก็ออกเดิ นทาง ระหว่ างแยกทางกัน นั้ น แผ่ นดิ นอันใหญ่ ก็ได้ หวั่นไหว ประหนึ่ งว่ าไม่ อาจรับความดี ของท่ านทั้ งสองไว้ ได้ ส่ วนในอากาศก็มี สายฟ้ าแลบฉวัดเฉวี ยน ด้ วยอ�ำนาจบารมี ธรรมของคนทั้ งสองนั้ นบันดาลให้ เป็นไป พระพุทธองค์เสด็จไปต้อนรับ ฝ่ ายองค์ สมเด็จพระผู้ มี พระภาคเจ้ า ซึ่ งประทับอยู่ ในพระ คันธกุฎีที่พระเวฬุวันมหาวิหาร ได้ทรงสดับเสียงแผ่นดินไหวก็ทรง พิจารณาดูว่า แผ่นดินไหวเพื่อใคร ก็ทรงทราบว่า ปิปผลิมาณพกับ นางภัททกาปิ ลานี ได้ สละทรัพย์ สมบัติ อันหาประมาณมิ ได้ ออก บรรพชาโดยตั้ งใจเฉพาะต่ อเรา แผ่ นดิ นไหวนี้ มี ขึ้ นด้ วยก�ำลังแห่ ง คุณธรรมของบุคคลทั้งสอง ในขณะที่จะแยกจากกัน ถึงแม้ ว่ าเรา ก็ควรจะสงเคราะห์บุคคลทั้ งสองนั้ น แล้วจึ งเสด็จออกจากพระคันธกุฎี ทรงถื อเอาบาตร จี วร ด้วย พระองค์เอง โดยไม่บอกแก่พระสาวกทั้งหลายให้ทราบ ครั้นเสด็จ ถึงใต้ ร่ มไทรต้ นหนึ่ ง ในระหว่ างกรุงราชคฤห์ กับเมืองนาลันทาต่ อ กัน พระพุทธองค์ทรงประทับนั่ง แล้วเปล่ งพระรัศมีออกจากพระ วรกายประมาณ ๘๐ ศอก ในขณะนั้ น พระพุทธรัศมี ก็ได้พุ่งกระจาย