หลักการปฎิบัติธุดงควัตร

42 หลักการปฏิบัติธุดงค์ ราคะ มันก�ำเริบไหม โลภะ ความโลภ อยากรวยมันยังก�ำเริบไหม โทสะ ก�ำเริ บหรื อเปล่า โมหะ ก�ำเริ บหรือเปล่า ถ้ายังมี อยู่ในจิ ตแม้แต่ นิดหนึ่ง จงประฌามตัวเองว่าเลวเกินไป สิ่งนี้ไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ เรายังไม่สามารถจะช�ำระได้ ฉะนั้น เมื่ อกลับมาอยู่ที่ ชุมชนก็ต้องเริ่ มต้นปราบ ปราม ราคะ โทสะ โมหะ กันใหม่ ปราบไปอีกครั้งหนึ่ง ให้มัน พิ นาศไปด้วย อ�ำนาจของป่า คื อ “กิ เลส” ป่าคื อ “หมู่ชน” นักธุดงค์ที่แท้จริง นี่ เป็นอันว่า วันนี้ พูดกันถึ ง “ธุดงค์” ธุดงค์ของ ท่านพระมหา กัสสป น่ะ ท่านธุดงค์แบบนี้ ไม่ใช่ “เดิ นดง” และ “นักธุดงค์” ที่ ยังรับ เครื่ องสักการะที่ ชาวบ้ านเขาถวายอย่ างนี้ .. อย่ าไปเลย! ชาวบ้ านถวาย เงิ น.. รับเงิ น ชาวบ้านถวายของ.. รับของ อย่าไปเลย มันไม่ใช่ธุดงค์ แล้ว มันเป็นการ “เดินดง” ไปหาลาภสักการะ มันไม่เป็นกายวิเวก ไม่เป็นจิ ตวิเวก ไม่เป็นอุปธิ วิ เวก ธุดงค์จริง ๆ เขาจะต้องไม่รับเงินและทอง ปี นี้มาคณะหนึ่ง ที่วัด ปรากฏว่ามาจากอ�ำเภอเสนา ขึ้นมาจาก.. พระมหาวัย คือ เจ้าคุณอดุลย์ธรรมเวท ี ถามว่ า “พวกคุณรับเงิ นหรื อเปล่ า” บอก “ไม่รับครับ!” ท่านบอก “เออ.. จงรักษาปฏิ ปทาเดิ มของเราไว้” วิ ธี ธุดงค์ เขาต้ องอย่ างนั้ น ถ้ าเดิ นไกล.. ญาติ โยมซื้ อตั๋ วให้