หลักการปฎิบัติธุดงควัตร

40 หลักการปฏิบัติธุดงค์ พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า “อานนท์.. ห่างเกินไป ตถาคตนี่ คิ ดถึ งความตายทุกลมหายใจเข้าออก” นี่ จ�ำไว้ ให้ ดี นะ ฉะนั้ น นักธุดงค์ ภายในหรือภายนอกก็ตาม ต้ อคิ ดเสมอว่ าเราจะตายเดี๋ ยวนี้ ถ้ าอยากจะเป็นเทวดาก็ทรงจิ ต ไว้ ขั้ นกามาวจร คือ ขั้ นอุปจารสมาธิ อย่ างนี้ ตายแล้ วเป็นเทวดา ถ้าเราต้องการตายแล้วไปนิพพาน ก็คิดไว้เสมอว่าโลกเป็น ทุกข์ ร่างกายเป็นทุกข์ คนและสัตว์ทั้งหมดมีแต่ทุกข์ คนและสัตว์ มีสภาพเหมือนอากาศ มีเกิดขึ้นในเบื้องต้ น และมีการสลายตัวใน ที่สุด ไม่มีอะไรเป็นที่พึ่งที่พักพิงอะไรเลย ในที่สุดต่างคนต่างพัง คน ที่ คุยกับเราไม่ ช้ าเขาก็ตาย เราก็ตาย เกิ ดแล้ วตาย เกิ ดมาท�ำไม เกิ ดแล้ วตายเราไม่ เกิ ดเสี ยดี กว่ า ไม่ เกิ ดไปไหน.. ตั้งใจไปนิ พพาน จะไปนิพพานเขาท�ำยังไง? จิ ต ตัด โลภะ ไม่ เห็นว่ าทรัพย์ สิ นทั้ งหลายในโลกมี ประโยชน์ ส�ำหรับเราต่ อไปในวันหน้ า วันนี้ จ�ำจะต้ องอาศัยมันไม่ เป็นไร มี แล้ วก็แล้ วกันไป แต่ ว่ าไม่ สนใจ เราตายแล้ วเราไม่ ห่ วง ตัดกามฉันทะ ความเป็นอยู่ ในการครองคู่ ไม่ มี ประโยชน์ เป็นปัจจัยของความทุกข์ ไม่ต้องการมันอี ก ตัดโทสะ เห็นว่ าโทษของโทสะเป็นปัจจัยของความทุกข์ มี เมตตาพรหมวิ หาร เป็นเบื้ องหน้า ก็ไม่มี โทสะ ตัดโมหะ เห็นว่ าร่ างกายเป็นเพี ยงธาตุ ๔ ประชุมกัน มัน