หลักการปฎิบัติธุดงควัตร

28 หลักการปฏิบัติธุดงค์ ร่างกายของคนอื่ นก็ดี จะไม่มี ส�ำหรับเรา เพราะว่าคนทุกคนต้องการ ความสะอาด ค�ำว่า “เรา” ในที่นี้คือ “จิต” ที่มาสิงอยู่ในร่างกาย การที่มาได้อย่างนี้เพราะ อ�ำนาจกิเลส ตัณหา อุปาทาน และอกุศลกรรม น�ำเรามาเข้ าสู่ ร่ างกายที่ เต็มไปด้ วยความ สกปรก มันจับเข้ามาขังคุกไว้ หลงเล่ห์เหลี่ยมของ “กิเลส ตัณหา อุปาทาน และอกุศลกรรม” กิ เลส คื อ จิ ตชั่ว ตัณหา คื อ ความอยาก อยากสวย อยาก รวย อยากโกรธ อยากจะสะสมทรัพย์สิน อยากทรงชีวิตอยู่ อยาก เกิดใหม่ อันนี้เป็นก�ำลังของ “ตัณหา” อุปาทาน คิดว่าของสวยเป็น ของดี ความรวยเป็นของดี โกรธชาวบ้านเป็นของดี สะสมทรัพย์สิน พอกพูนไว้ หลงใหลใฝ่ ฝันปรารถนาในความเกิ ดใหม่ เป็นของดี อย่างนี้เป็น “อุปาทาน” และก็ อกุศลกรรม เมื่อจิ ตมันชั่วแบบนี้ มันก็ท�ำในทางที่ ชั่ว เพราะความไม่ฉลาด (อกุศล แปลว่า ความไม่ฉลาด) ท�ำด้วย ความไม่ฉลาด คื อ สร้างความเศร้าหมองให้เกิ ดขึ้ น ท�ำกรรมสิ่ งใดที่ อยากจะได้ของสวย อยากจะได้ความร�่ำรวย อยากจะโกรธชาวบ้าน อยากจะสะสมทรัพย์สิน อย่างนี้เป็น “อกุศลกรรม” ที่มันเกิดขึ้นกับจิต ที่เราต้อง เกิ ดมาเป็นทุกข์ อย่ างนี้ เพราะความโง่ โง่ ติ ดกับของ กิ เลส ตัณหา อุปาทาน และ อกุศลกรรม คือ มีอวิชชา เป็นนายใหญ่ ฉะนั้ น เวลานี้ เรารู้ แล้ ว พบองค์ สมเด็จพระจอมไตรบรม