หลักการปฎิบัติธุดงควัตร

หลักการปฏิบัติธุดงค์ 27 ก่อนจะกิ นเราต้องพิ จารณาเป็น อาหาเรปฏิ กูลสัญญา ไม่ติ ดในรส อาหารอะไรก็ตาม ถ้าไม่เป็นโทษแก่ร่างกาย และก็ไม่ผิดพระวินัย ที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบัญญัติ เรากินได้ทุกอย่าง เพราะว่าการกินไม่ต้องการรส กินเพื่อยังอัตภาพให้ทรงอยู่เท่านั้น เท่านี้ ยังไม่พอ ยังไม่เป็นธุดงค์แท้ ธุดงค์แท้.. ต้องจับใจเข้าไปอีกว่า เวลาจะกินอาหารจะต้อง พิจารณาให้ เป็น อาหาเรปฏิกูลสัญญา พิจารณาว่ าอาหารนี้มา จากพื้ นฐานแห่ งความสกปรกทั้ งหมด ข้ าวที่ จะมี เมล็ดข้ าวขึ้ นมา ได้ เพราะอาศัยปุ๋ย ปุ๋ยมันมาจากความสกปรก ของสกปรกเป็นปุ๋ย เลี้ ยงพื ช เมื่ อข้าวมันโตขึ้ นมาจากความสกปรก เมล็ดข้าวก็ชื่ อว่าเป็น เชื้ อสายของความสกปรก ผักต่ าง ๆ ที่ เราบริ โภค เขามาจากปุ๋ ย คือ ความสกปรก บรรดาเนื้อสัตว์ต่างๆ เกิดขึ้นมาได้ เพราะอาศัยของสกปรกเป็นพื้น ฐานเป็นอาหาร และเนื้ อสัตว์ ทั้ งหมดก็สกปรก ในเมื่อเรากิ นของ สกปรกเข้าไป ร่างกายของเรามันก็สกปรก ร่างกายเกิดขึ้นมาจาก พื้นฐานแห่งความสกปรก เราก็ต้องพิจารณาว่าร่างกายของเราเกิด ขึ้ นมาได้ เพราะพื้ นฐานแห่งความสกปรก อาหารที่ พยุงร่างกายเข้าไป ก็เป็นอาหารที่ สกปรก รวมความว่า ร่างกายของเรานี้ทั้งร่างกาย เต็มไปด้วยความ สกปรก ร่างกายเราก็สกปรก ร่างกายของบุคคลอื่นก็สกปรก เป็น อันว่ าความผูกพันในร่ างกายทั้ งหมด จะเป็นร่ างกายของเราก็ดี