หลักการปฎิบัติธุดงควัตร

หลักการปฏิบัติธุดงค์ 25 ธุดงค์มี อยู่ ๑๓ ข้อด้วยกัน ปฏิ บัติ ได้ ทั้ งอยู่ ในป่ าช้ า อยู่ ในป่าชัฏ อยู่ในบ้าน หรืออยู่ในวัด ธุดงค์นี่อยู่ในวัดก็ปฏิบัติได้ หรือ ว่ าชาวบ้ านจะปฏิ บัติ ธุดงค์ ก็ปฏิ บัติ ได้ เขาไม่ ห้ าม การปฏิ บัติ นี้ ไม่มีเฉพาะพระ หรือไม่มี เฉพาะเณร อันดับแรกจะถื อ “สันโดษ” เป็นส�ำคัญ เตจี วเรนะ เราพอใจ เฉพาะเครื่ องนุ่งห่มที่ มี อยู่ชุดเดี ยว อย่างนี้ ฆราวาสก็ท�ำได้ เราจะไม่มี ผ้าเกินกว่าชุดเดียว เว้นไว้แต่ผ้าผลัดอาบน�้ำ พอใจเพียงเท่านี้ แต่ ว่าพอใจเพียงเท่านี้ก็ยังใช้ไม่ได้ ต้องน้อมลงไปว่าที่เราพอใจผ้าผืน เดียวนี้ เป็นการตัดความรุ่มร่าม ตัดความละโมบในเครื่องอาภรณ์ เครื่ องประดับ หรื อเครื่ องแต่งตัว และก็ต้ องพิ จารณาด้ วยว่ า การที่ จะห่ มผ้ า การที่ จะนุ่ งผ้ าใส่ เสื้ อ นี่ เราไม่ ต้ องการความสวยสดงดงามของผิ วพรรณ เราไม่ ต้ องการความ สวยสดงดงามของเสื้ อผ้ า เราห่ มผ้ า เราใส่ เสื้ อ เรานุ่ งผ้ า เพื่ อปรารถนา ป้องกันความหนาว ความร้อน หรือเหลือบยุงเท่ านั้น ไม่ต้องการ ความสวยสดงดงาม ความเรียบร้อยใด ๆ ทั้ งหมด เราคิ ดไว้เสมอว่า ชี วิ ตของเรานี้ มี ความตายในที่ สุด เราจะแต่ง ให้ มันดี ไปยังไง ก็แก่ ลงทุกวัน ร่ างกายเป็น “โรคะนิ ทธัง” เป็นรังของโรค มันป่วยทุกวัน แล้วในที่ สุดมันก็ตาย ผ้าผ่อนท่อนสไบที่ เราแต่งกายนี่ เหมื อนกัน มันก็เก่าลงไปทุกวัน ในที่ สุดมันก็ขาด ทั้ งร่างกายก็ดี เครื่ อง อาภรณ์ เครื่ องประดับ ผ้าผ่อนท่อนสไบก็ดี ไม่เป็นที่ ถูกใจ ไม่เป็นที่ ประสงค์ของเรา เพราะว่าเราไม่ได้เห็นว่าร่างกายเป็นของดี ส�ำหรับเรา