หลักการปฎิบัติธุดงควัตร

หลักการปฏิบัติธุดงค์ 11 นิยยานิกัง ธัมมะวะรัง ปะฏิจจะ เต, สัพเพปิ ทุกขัสสะ กะโรนตุ สังขะยัง ฯ ฐาตุ จิรัง สะตัง ธัมโม ธัมมัทธะรา จะ ปุคคะลา, สังโฆ โหตุ สะมัคโค วะ อัตถายะ จะ หิตายะ จะ, อัมเห รักขะตุ สัมธัมโม สัพเพปิ ธัมมะจาริโน, วุฑฒิง สัมปาปุเณยยามะ ธัมเม อะริยัปปะเวทิเต ฯ ปะสันนา โหนตุ สัพเพปิ ปาณิโน พุทธะสาสะเน, สัมมา ธารัง ปะเวจฉันโต กาเล เทโว ปะวัสสะตุ, วุฑฒิภาวายะ สัตตานัง สะมิทธัง เนตุ เมทะนิง, มาตา ปิตา จะ อัตระชัง นิจจัง รักขันติ ปุตตะกัง, เอวัง ธัมเมนะ ราชาโน ปะชัง รักขันตุ สัพพะทา ฯ ค�ำกราบพระรัตนตรัย อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา, พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ (กราบ) สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม, ธัมมัง นะมัสสามิ (กราบ) สุปะฎิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, สังฆัง นะมามิ (กราบ) (จบท�ำวัตรเช้า) ๑ ๒ ๑ อ่านว่า นี-ยา-นิ-กัง (นิย ออกเสียงเป็น นี) ๒ อ่านว่า อัด-ตะ-ระ-ชัง (เสียง อะ ครึ่งเสียง)