ฤาษีทัศนาจร เล่ม ๔

56 อติชาตศัตรูนะ อดเผลอไม่ได้หรอก ตัวหนังสือมันไม่มี ตัวหนังสือมีแต่พระเจ้าอชาตศัตรู แต่คน สะกิดเขาบอกอติชาตศัตรู คือชื่อเหมือนกับโน่น พระเจ้าอชาติศัตรูลูกพระเจ้าพิมพิสาร เมืองมครรัฐ มันก็ไม่ได้หรอก จะไปชื่อเหมือนกันยังไง เป็นกษัตริย์เหมือนกัน ก็ทรงจัดขบวนใหญ่เป็นกรณี พิเศษ แล้วก็ไปที่ดอยตุง ความจริง อติชาตศัตรูนั่นท่านปกครองที่เชียงแสนนั่น โยนกนคร นี่ความ จริงแสดงว่าคนไทยมาอยู่นี่นานแล้ว คนสะกิดเขาบอกว่าตั้งสองพันปีกว่า สายเหนือก่อนพุทธกาล สายใต้ตั้งแต่เพชรบุรีลงไปเกินกว่า ๓๐๐๐ ปี เอาเข้าไป เอ้า เรื่องรู้ก่อนเกิดก็ว่าเข้าไปใครจะไปสืบได้ คนสมัยนั้น ให้คนสมัยนี้ไปสืบเรื่องราวเก่าๆ กับคนที่ตายไปแล้ว จะไปรู้เรื่องอะไร แต่ดูเหมือนว่า เขาได้เครื่องของเก่าๆ ในเขตประเทศไทย แสดงว่าคนไทยอยู่นี่นานแล้ว ฉะนั้น พงศาวดารที่เขียน ไว้ว่าคนไทยมาสู่เขตแดนนี้หลังจากพระพุทธเจ้านิพพานแล้วหลายร้อยปี อันนี้ไม่จริง จะว่าไม่จริงก็ ไม่ได้ มันก่อนเกิดว่าไม่ตรงก็แล้วกัน ไม่ตรงกัน ต่างคนต่างเขียน ต่างคนต่างเล่า เมื่อพระมหากัสสป สาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า นําพระบรมสารีริกธาตุไป แล้ว พระเจ้าอติชาติศัตรูก็นําผอบแก้วผอบทอง ผอบอะไรก็ตาม ดีไม่ดีคนเขียนก็เขียนมากกว่าของ จริงก็ได้ มีขบวนใหญ่ (นี่เป็นเรื่องจริง เวลานี้ก็เหมือนกัน ถ้ามีการบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ ขบวน ก็มักจะใหญ่) นําพระบรมสารีริกธาตุขององค์สมเด็จพระจอมไตรไป ณ ที่นั้น แล้วพระมหากัสสปก็ อธิษฐาน ขอให้พระบรมสารีริกธาตุนี้จมลงไปในภูเขา ประมาณ ๘ ศอก หรือเท่าไรจําไม่ได้ ไม่ได้ เขียนมานี่ ไม่ได้จดแฮะ เออ แต่คนสะกิดเขาบอกว่าถ้าพูดสมัยนี้ก็จมลงไปประมาณ ๔ วา แล้วใน ระยะนั้นเองก็ปรากฏว่า พระบรมสารีริกธาตุก็แสดงพระปฏิหารย์ ทําบริเวณนั้นให้สว่างไสวเป็น เวลากาลนาน สิ้นเวลาเป็นเดือนเสียกระมัง ถึงไหมล่ะ? ถึง เขาบอกว่าเดือนเศษ นี่พรายกระซิบเขา บอกว่าเป็นเวลาเดือนเศษ เป็นเหตุให้พระเจ้าอติชาตศัตรูมีความเลื่อมใสยิ่งขึ้น จึงตั้งธงทิวประดับ นับระยะทางไกลที่สุดเป็นระยะทางไกลมาก ไม่ขอบอกหรอก บอกไปก็ยุ่ง ยุ่งเพราะอะไร เพราะว่า มันไม่ถูกแน่นอน ไอ้เขตที่เขาบอกประเดี๋ยวก็นับเป็นโยชน์ นับเป็นวากัน ดีไม่พ่อกะกันเอา คนข้าง หลังมาเขียนๆ ต่อกันไป ในที่สุดก็กว้างออกไปทุกที