ฤาษีทัศนาจร เล่ม ๔

55 เปล่าไม่ทราบ แต่ว่าท่านก็ปราบศัตรูคือกิเลส เห็นได้ว่าท่านมีความเคารพในองค์สมเด็จบรม โลกเชษฐ์ศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างยิ่ง และมีความเคารพในพระพุทธศาสนา เรามาคุยถึงเรื่องดอยตุงต่อไป เมื่อองค์สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้านิพพานแล้ว กี่ปีก็ช่าง อย่าไปเอาร้อยปีมาเขียนไว้ จะยุ่งกันใหญ่ ไม่ใช่ร้อยปีแน่ นี่ขอท่านที่เขียนประวัติศาสตร์ เมืองเหนือ โปรดทราบไว้ด้วย ว่า พ.ศ. นี้ผิด ถ้าจะคิดว่าให้อาตมาตั้ง พ.ศ. ให้เอง ก็จะอยู่ในเกณฑ์ไม่ เกิน ๑๙ ปี พุทธศักราชนี่ เกินไปไม่ ถึงหรือไม่ถึงก็ไม่ทราบ แต่ไม่เกินก็แล้วกัน เมื่อองค์สมเด็จพระจอมไตรนิพพานไปแล้ว พระมหากัสสปมีอายุครบ ๑๒๐ ปี จึงได้ อาราธนาพระบรมสารีริกธาตุมาจากกรุงราชคฤห์มหานคร มีพระรากขวัญเบื้องขวาเบื้องซ้ายอีก หลายองค์ แล้วมีพระธาตุเล็กๆ เรียกว่าไม่จํากัดเขตอีกประมาณ ๕๐๐ องค์ ใช้คําว่าประมาณ อ้าว ใครมากระซิบบอกว่าไม่ใช่ รวมกันทั้งพระบรมสารีริกธาตุที่ไม่จํากัดเขตกับพระธาตุพระรากขวัญ เบื้องขวาเบื้องซ้าย ท้ายทอย จอมกระหม่อม รวมหมดทั้งสิ้น ๕๐๐ พอดี อ้าว ใช้ได้ (ได้หรือไม่ได้ บอกมางี้ ก็ว่าไปงี้ละ เกิดไม่ทันนี่ คนเราเกิดไม่ทันเสียอย่างจะไปรับรองอะไร ท่านว่ามา เราก็ว่าไป) แล้วก็นํามาให้พระเจ้าอติชาติศัตรู แน่ ! ตั้งชื่อเสียใหม่ เขาให้ชื่อว่าพระเจ้าอชาติศัตรู มาสะกิดๆ กัน ยังไง เดี๋ยวเขาจะด่าเอาหาว่ารู้เรื่องมากเกินไป ความจริงไม่ได้รู้หรอก เวลาพูดมาสะกิดกันเสียเลย อ้อ เขาบอกมาว่า ไม่สะกิดแกก็ไม่รู้นี่ ไม่รู้ถึงได้สะกิด ถ้ารู้แล้วก็ไม่สะกิด เอ้า ตกลง ว่าไงก็ว่าตามกัน หาพะยานก็ไม่ได้ อ้า เกิดทันเขาหรือ? คนที่มาสะกิด เอ้า ตกลง นี่มีพรายกระซิบ แต่ไม่ใช่ผีกระซิบ เวลาพูดไปพรายกระซิบเขากระซิบๆ เข้ามา ถ้าพูดเสียงดังเสียงเข้าเครื่องบันทึกเสียง เลยใช้ไม่ได้ เขาเลยกระซิบเอา สะกิดข้างอยู่เรื่อย เวลานั้น เมื่อพระมหากัสสปอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุมาแล้ว จึงได้นํามาให้พระเจ้า อติชาติศัตรู มาฝังไว้ที่โน่น ดอยตุง ดอยตุงนี่ เขาเรียกว่าดอยธง คําว่าตุงนี่ ภาษาเมืองเหนือแปลว่า ธง ใช่ไหมเล่าคนสะกิด? คนสะกิดเขาบอกว่าใช่ เอ้าใช่ก็ใช่กัน ไม่เป็นไร แล้วพระเจ้าอชาตศัตรู อ้า