ฤาษีทัศนาจร เล่ม ๔

24 แน่ นี่ไม่ใช่ทําได้คนเดียว ท่านทําได้ทุกองค์นะ พระนักเทศน์เคยเอาตําราขึ้นไป สํานวนมันไม่อี ล่อกคล่อกแคล่ก มันไม่เหมือนกับเราก็เลยปิดตําราว่าต่อไป สบายดี เดินทางขึ้นไปคราวนี้ ในขบวนรถมีใครล่ะ มีบรรดาเจ้าหน้าที่ขับรถ มีพระสมชาย (คนนี้ก็ ละเงินเดือน ๗ – ๘ พันมาบวช หวังจะบวชตลอดชีวิต) ยังหนุ่มอยู่เลย มาเป็นพุทธังชีวิตตังแล้ว ถวายชีวิตกับพระพุทธศาสนา น่าเลื่อมใส แล้วก็ช่วยการงานได้ดี ผู้ที่ร่วมเดินทางไปอีก ก็มี พ.อ.อ. สาย แห่ง บน.๔ ศูนย์สี่ พ.อ.อ.ชลอ เขาไปรถสุรินทร์ แล้วก็มีอีกคนก็คุณนนทา อนันตวงค์ คุณอ๋อย หรือ เฉิดศรี สุขสวัสดิ์ ณ อยุธยา แล้วใครอีกคน? คุณสมจิต เอ๊ะ นามสกุลยังไง แห่งโรงพยาบาล ชัยนาท นึกไม่ออกเสียแล้ว เขาซื้อของให้มาเป็นหมื่นๆ สมจิต สาริกานนท์ แหมจะลืมให้ได้ ไป ด้วยกัน แล้วคุณจันทรนวล นาคนิยม แห่งชัยนาทไปด้วย วิ่งตะบึงนั่งขึ้นไป ประมาณบ่ายโมงเศษๆ ถึงจังหวัดลําพูน แวะเข้าลําพูน ไปตรวจดูสถานที่ที่เขาจัดไว้ตามที่ตกลงกัน ร.ต.อ.อรรณพ กอวัฒนา เขานัดบอกให้เอารถไปที่ทางแยก แล้วเขาจะนํารถเล็กมารับ ก็เลยไปตรวจทางก่อน ไปดูทางสายที่ ไป เท่ารูหนูเท่านั้นเอง แม้รถโฟล์คไปก็อยู่ในสภาพเต็มทีแล้ว ทางรถที่จะไปเอาหน้ารถเข้าไปแล้ว มันกลับตัวไม่ได้ เวลาจะกลับก็มาหาช่องกลับ ก็นึกแล้วว่า อีทางนี้เป็นไปตามระเบียบนั้นไม่ได้ เพราะในฐานะที่เป็นหัวหน้าสาย คราวก่อนลูกศิษย์กลับ รถถูกขว้างกระจกแตก คราวนี้ถ้าปฏิบัติ ตาม รถตกนํ้า เพราะว่าข้างถนนนํ้ามาแล้ว ตกนํ้า แล้วก็เข้าไปในวัดหลวงปู่ชุ่ม แล้วเข้าไปดูที่ๆ หลวงปู่ชุ่มท่านเข้านิโรธสมาบัติ อยู่ไกลจากทางออกไปประมาณ ๒๐๐ เมตร มีคนยืนยามถือปืนเฝ้า อยู่ หลวงปู่ชุ่มก็นั่งมองเห็นได้ถนัด อันนี้ขโมยกินอะไรไม่ได้ ๗ วัน เป็นนิโรธสมาบัติหรือพิโรธ สมาบัติ ก็ตามใจเถอะพ่อคุณ พ่อเทวดาที่บอกว่าพระที่เข้านิโรธสมาบัติแล้วบอกชาวบ้านก่อนแล้ว ก็ เป็นอาบัติปาราชิก ถ้าอย่างนั้น พระพุทธเจ้าก็เป็น พระมหากัสสป พระสารีบุตร พระอะไรต่ออะไร เป็นหมดแล้ว เพราะอะไรล่ะ เพราะการเข้านิโรธสมาบัติมีระเบียบอยู่ว่าจะต้องแจ้งให้พระสงฆ์ ทราบก่อน ถ้าอยู่ใกล้พระพุทธเจ้าต้องกราบทูลพระพุทธเจ้าให้ทรงทราบ เพราะว่าการเข้านิโรธ สมาบัติอย่างน้อยใช้เวลา ๗ วัน อย่างมากใช้เวลา ๑๕ วัน ถ้าร่างกายแข็งแรง เมื่อกราบทูลสมเด็จ